Par pays

12 March 2013

Wreszcie nadszedł ten dzień, w którym wybieramy się na koniec świata! Ushuaia - najdalej wysunięte na południe miasto kuli ziemskiej (54°48′S). Oczwiście na upartego można znaleźć chilijskie wioski rybackie położone po drugiej stronie Kanału Beagle, no ale nie są one miastami. Ale najpierw, zanim dostaniemy się do Ushuaii, naszego ostatniego etapu w Patagonii, z Puerto Natales, czeka nas kilkanaście godzin jazdy autobusem. Jak zwykle widoki są spektakularne.




Ushuaię się kocha albo nienawidzi. Spotkaliśmy na naszej drodzę całą masę pordróżników krytykujących turystyczny aspekt miasta. Owszem nie jest to Paryż czy Rzym, ale w porównaniu do pozostałych miast patagońskich, to prawdziwa perełka. Się dzieje: są muzea, restauracje, bary, sklepy, bogata oferta aktywnego spędzania czasu na wolnym powietrzu. No i przede wszystkim pejzaż otaczający miasto jest nieziemsko nadzwyczajny.



Na słoneczne popołudnie decydujemy się na rejs statkiem po Kanale Beagle. Jesteśmy szczęściarzami, przy takiej pięknej pogodzie widać nawet zaśnieżone górskie szczyty oddalone o kilkadziesiąt kilometrów. Statek jest mały, na pokładzie poza kapitanem i przewodnikiem, jest nas siedmioro turystów. Atmosfera jest przesympatyczna: dobra muzyka, herbatka, ciasteczka, a nawet piwo!



To jest nasz pierwszy przystanek: jedna z wielu skalnych mikroskopijnych wysepek zamieszkanych przez kormorany królewskie (to tego gatunku osobnika spotkaliśmy na półwyspie Kaikoura w Nowej Zelandii Tatuś!) i otarie (zwane również lwami morskimi lub uchatkami patagońskimi). Te pierwsze do złudzenia przypominają pingwiny, ale w odróżnieniu od nich latają (kiepsko ale zawsze), lepiej za to pływają! Te drugie charakteryzuje lwia grzywa i uszy (w odróżnieniu od zwykłych fok). Współżycie miedzy gatunkami na skalnych wysepkach zdaje się przebiegać bezproblemowo.






Nie wolno nam ani przez sekundę zapomnieć o uważnym nadzorowaniu nieba nad nami, ptaki bez przerwy zrzucają bomby!





Odwiedzamy kilka takich wysepek, oczywiście na każdej żyje jakiś specjalny gatunek ptactwa (jak na przykład kormorany skalne etc.).


Na drugim końcu Kanału Beagle docieramy do wysepki ze słynną latarnią Les Eclaireus. To nie jest co prawda ta mityczna, vernowska Latarnia na Końcu Świata (znajdująca się na Wyspie Stanów), ale tak czy inaczej nadaje otoczeniu swoistego czaru.





Najważniejsze oczywiście maté - to ta specjalna srebrna filiżanka ze słomko-łyżeczką zwaną 'bombilla', a w niej napar z wysuszonych i zmielonych liści ostrokrzewu paragwajskiego. W Argentynie WSZYSCY piją maté, wszędzie i o każdej porze dnia i nocy.


To już ostatni etap wycieczki - udajemy się na wyspę Bridges, zupełnie pozbawioną drzew, na której żyli Indianie Ziemi Ognistej, Jaganie, przed przybyciem europejskich kolonizatorów.
Nasz przewodnik, absolutny pasjonat przyrody i historii Ushuaii (pochodzi stąd), tłumaczy nam w jak wyjątkowym miejscu się znajdujemy. Objęte ścisłą ochroną: nie możemy tu niczego dotykać, zrywać, niczego tu zostawić i zabrać ze sobą. Najpierw przedstawia nam przykłady typowej roślinności Ziemi Ognistej (jak jagody calafate), a potem tej nietypowej, jak na przykład yareta. To wielkie, zielone kule przypominające mech, ale nie mające z nim nic wspólnego. To krzaki (zbite). Są absolutnie wyjątkowe - rosną niezwykle wolno: milimietr na rok! Ale przede wszystkim, normalnie występują wysoko w górach między 3 200, a 5 000 metrów n.p.m. Tutaj, na małej wysepce w Kanale Beagle, są pozostałościa z lodowca nigdyś go wypełniającego.


Wyspa Bridgesa jest też świetnie zachowanym muzeum na wolnym powietrzu. To dopiero tu możemy lepiej zrozumieć jak, nago, w tych skrajnie trudnych warunkach funkcjonowali przez tysiące lat Jaganie. Posługiwali się ogniem z wyjątkową zręcznością: potrafili utrzymać go nawet w czasie deszczu i wiatru w łodziach - stąd wzięła się zresztą nazwa regionu - Ziemia Ognista ('Tierra del Fuego'). Przed silnym wiarem ("wyjące pięćdziesiątki") chronili się w nietypowy sposób: mieszkali w dołach kucając. Ponieważ żyli z łowiectwa (uchatki i wydry morskie), ich ciało przykrywała gruba warstwa tłuszczu zwierzęcego (nawet kilka centymetrów), która chroniła ich przed zimnem i pozwalała utrzymać stałą temperaturę ciała (wyższą niż nasza o dwa stopnie). Oczywiście gdy misjonarze przybyli na te tereny uznali Jaganów za dzikusów - nakazali im się ubierać. To spowodowało ich szybkie wyginięcie: w około sto lat cała populacja Jaganów zmarła na gorączkę. Dziś żyje jeszcze jedna osoba (84 lata), Jaganka czystej krwi, posługująca się jezykiem jagańskim. Razem z nią zniknie jednak nieodwołalnie ta cywilizacja.





Wracamy na nasz statek, kołysani przez fale i popołudniowe słońce ogrzewające nam twarze. Ta wycieczka to był naprawdę świetny pomysł.






Wracamy do miasta, gdzie mamy umówione spotkanie z Anne-Laure i Julienem, parą Francuzów, których spotkaliśmy na wyspie Moorea. Oni też są w podróży dookoła świata, podążamy prawie tym samym szlakiem ale zawsze się mijamy o dzień lub dwa. Wreszcie jesteśmy w tym samym miejscu i o tej samej porze! Wybieramy się do restauracji parilla wypróbować różne rodzaje mięs usmażonych na 'asado' (tutejszy grill - surowe mięso pokrywa się tłuszczem i smaży w kontakcie z ogniem).




Na resztę naszego pobytu w Ushuaii wynajmujemy samochód, by zwiedzić okolice.










Specjałem Ushuaii jest 'centolla'. Przypomina ogromnego pająka, ale gatunkowo to krab, dokładniej królewski krab patagoński. Pychota!!! Z dobrym sosikiem (ja roquefort, Remi parmezan) mięso wcale nie traci swojego smaku.




Na nasz ostatni dzień w Ziemi Ognistej, udajemy się do Parku Narodowego Ziemi Ognistej. To tu dostaniemy pieczątkę do paszportu ze wzmianką "kraniec świata". Umiejscowienie poczty rzeczywiście nieprawdopodobne.


Rano co prawda niebo jest zachmurzone (potem wychodzi słońce!), ale park jest piękny mimo wszystko.













I tak się kończy nasza przygoda w Patagonii. Następnego dnia wylatujemy do Buenos Aires. Jak zobaczycie, północ różni się znacznie od dzikiego południa.


A - El Chalten, B - El Calafate, Perito Moreno, C - Puerto Natales, Park Narodowy Torres del Paine, D - Ushuaia